Υπήρχαν τόσα πολλά προϊόντα λεύκανσης δοντιών που βρέθηκαν στο οδοντιατρικό διάδρομο στο τοπικό παντοπωλείο, ώστε ο Jonathan δεν μπορούσε να αποφασίσει ποια ήταν καλύτερη γι ‘αυτόν. Το μόνο που ήθελε ήταν τελικά να έχει λευκά δόντια, αλλά μετά από να κοιτάξει γύρω δεν μπορούσε να αποφασίσει ακριβώς πόσο θα έπρεπε να κοστίσει ένα λαμπερό χαμόγελο.
Υπήρχε μια ποικίλη ποσότητα προϊόντων λεύκανσης δοντιών και στις δύο πλευρές του, και τα ράφια ήταν απολύτως συσκευασμένα με πηκτώματα, οδοντόκρεμες και κρέμες που όλοι προσφέρθηκαν ως η απόλυτη καλύτερη επιλογή σε λευκαντικά δοντιών.
Με όλες τις ανησυχίες του για το πόσο κοστίζει ένα λαμπερό χαμόγελο, ο Jonathan βρήκε τον εαυτό του να μαζεύει κάθε λεύκανση δοντιών γύρω του και να διαβάζει τις πληροφορίες του προϊόντος στον εαυτό του, αλλά έξω δυνατά. “Αυτό το πήκτωμα λεύκανσης δοντιών εξαλείφει τους λεκέδες και θα εγγυηθεί τα λευκά δόντια που έχετε ονειρευτεί πάντα”, είπε σε ένα προϊόν λεύκανσης δοντιών, σαν να το κουτί του λεύκανσης δοντιών θα μιλήσει κάπως πίσω. ”
Και αυτό το προϊόν υπόσχεται να εγγυηθεί την λεύκανση των δοντιών επίσης – ή τα χρήματά σας πίσω.” Ο Jonathan άρχισε να ανησυχεί περισσότερο. το μόνο που ήθελε ήταν να λευκαρίσει το χαμόγελό του πριν από την μεγάλη αυριανή ημερομηνία με τη Σέιλα – συναντήθηκαν σε αυτό το παντοπωλείο την περασμένη εβδομάδα.
Ακριβώς όπως ο Jon αισθάνθηκε ότι μπορεί να πνιγεί σε μια θάλασσα από προϊόντα λεύκανσης δοντιών, έφτασε για μια ακόμη θεραπεία με λευκά δόντια και έβαλε το χέρι στο χέρι κάποιου άλλου που φτάνει για το ίδιο προϊόν που υποσχέθηκε ένα χαμηλό κόστος φωτός χαμόγελο. Κοίταξε ψηλά από το χέρι του στα ίδια πράσινα μάτια που είχε περάσει την περασμένη εβδομάδα. “Τι κάνεις εδώ Σέιλα;” Τη ρώτησε.
Του είπε ότι είχε έρθει στο διάδρομο λευκού δοντιού για τον ίδιο λόγο που είχε. ήθελε να έχει όμορφα λευκά δόντια για όταν συναντήθηκε αύριο. Έτσι επέστρεψε στο κατάστημα για να πάρει κάποια προϊόντα λεύκανσης δοντιών, αλλά είχε δει τον Jon να ψάχνει μέσα από όλα τα προϊόντα για τον ίδιο λόγο. “Λοιπόν, δεν ξέρω πόσο κοστίζει ένα λαμπερό χαμόγελο, αλλά ίσως να γνωρίζω ένα πράγμα”. Ο Jon τον είπε με το λαμπρό χαμόγελο του. “Ξέρω ότι είμαι χαρούμενος που είμαστε και οι δύο νευρικοί για το ίδιο ανόητο πράγμα, και αυτό με κάνει να πιστεύω ότι αύριο θα είναι η αρχή του κάτι απολύτως θαυμάσιο.” Και ήταν.